Pieczone warzywa, to wspaniały pomysł na lunch, lekką kolację lub dodatek do obiadu. Niewielkim nakładem pracy wydobywamy ze składników ich cudowny smak i czarujemy, bo nawet warzywne niejadki dają się namówić na takie aromatyczne jedzonko. Lubię przygotowywać w ten sposób różne warzywne kombinacje. Tym razem postawiłam między innymi na cudowną słodycz batatów, lekko chrupiącą soczystą paprykę, ostrą cebulkę i kalafiora, które przypieczone, nabierają lekko dymnego, głębokiego smaku. Polecam!
Tag: papryka
Drobiowa wędlinka
Przygotowanie domowej wędliny wcale nie musi być skomplikowane! Oczywiście najprościej po prostu upiec odpowiednio przyprawiony kawałek mięsa, ale można też trochę poszaleć z formą. Tak na logikę- pieczona pierś kurczaka czy indyka, nawet jeśli długo marynowana, to jednak całe dobrodziejstwo smaku utrzymuje na zewnątrz. Ta propozycja ze względu na swą formę i sposób przygotowania, zaprasza ten smak do wnętrza, gwarantując jego większą intensywność w każdym kęsie. Zabrzmiało, jak reklama z TV 😉 Robicie czasem takie mięsne pychotki?
Warzywno-wieprzowy gulasz
Tego typu dania najbardziej lubię, gdy są warzone na ognisku, w kamiennym lub żeliwnym garnku- rewelacja. Ale teraz aura taka… niby ciepło jak na tę porę roku, ale cały czas coś siąpi z nieba, komu by się chciało sterczeć na zewnątrz. Uduszone ze sobą składniki, nawet w warunkach domowej kuchni będą stanowiły pyszne danie, niezawodnie. To jest plus jednogarnkowców, że wszystkie smaki pozostają w naszym daniu i wystarczy tylko lekkie doprawienie, by potrawa smakowała wybornie. Można podać z pysznym świeżym chlebem, z kaszą, ziemniakami, z makaronem też się nie pogryzie. Polecam!
Galaretka drobiowa
Od kilku tygodni mam w domu połamańca. Idąc tropem sposobów naszych babć, kuchnię zdominowały produkty białkowe, ale i te z żelatyną. Okazuje się, że zbawiennie działa ona na nasze stawy, kości, wzmacnia włosy i paznokcie, a białko kolagenowe sprawia, że długo po posiłku odczuwamy sytość, więc może także pomóc w zrzuceniu zbędnych kilogramów. Staram się nie myśleć z czego ona powstaje… 😉 Choć do deserów stosuję raczej agar, to w wytrawnych daniach jednak żelatynę. Polecam Wam pyszną i lekką galaretkę z mięsem drobiowym i warzywami.
Tosty smażone z niespodzianką
Pyszne na pierwsze lub drugie śniadanie, czy kolację. Śmiało można podać jako przystawkę. Grzaneczki, czy tosty, jak zwał tak zwał, ciekawa alternatywa na smakowity i kolorowy posiłek dla najmłodszych. Koniecznie spróbujcie!
Sałatka podwójnie cebulowa z chrupiącym indykiem
Sałatka, którą lubię serwować, bo pięknie wygląda i jeszcze lepiej smakuje. Biorąc pod uwagę efekt, to wcale nie jest pracochłonna. Ma wiele tekstur, a pod tym względem bardzo lubię różnorodność. Nie jest to sałatka, którą wykłada się do salaterki i smutnie czeka na stole aż ktoś ją zauważy. Każdy uczestnik biesiady dostaje swoją, kolorową i aromatyczną porcję. Serdecznie polecam, wypróbujcie.
Chrupiąca brukselka
Chrupiąca, panierowana brukselka to idealna wersja tego warzywa, aby przekonać do niego nawet najbardziej zagorzałych przeciwników. Ja ją uwielbiam, nie przeszkadza mi zapach podczas gotowania, na który wiele osób narzeka. Chciałabym zarazić moją miłością do brukselki także Was, Pichceniomaniacy. Te zielone maleństwa to drogocenne źródło witamin i minerałów, szczególnie witaminy A, C, witamin z grupy B; zawierają też dużo błonnika, więc warto się do nich przekonać. A może po prostu macie ochotę na brukselkę w innej wersji niż ta z masłem i bułką tartą? Koniecznie wypróbujcie!
Drożdżowe bułeczki z cukinią
Najczęściej tego typu przekąski przygotowuję z ciasta francuskiego i to gotowego- szybko i bez nadmiaru pracy. Ale jednak nie ma to jak własnoręcznie przygotowane ciasto. Na domowe francuskie jeszcze się nie skusiłam, ale pyszne drożdżowe, sprawdza się nawet chyba lepiej. Te bułeczki robiłam już kilka razy i zapewne zrobię jeszcze nie raz. Rosną pięknie, ciasto jest pulchne i delikatne. Ponieważ impreza, na której je serwowałam, obfitowała w różne smakołyki, to niewielka porcja bułeczek została i cudownie przechowała się przez kilka dni pod przykryciem.
Zupa papryką doprawiona
Nie jest to zupa paprykowa w klasycznym rozumieniu. Taką już kiedyś prezentowałam. Piekłam paprykę i robiłam z niej pyszny krem. Ta zupa to aromatyczna, solidna, rozgrzewająca porcja energii, dosmaczona papryką w kilku odsłonach. Zaciekawieni? Sprawdźcie przepis koniecznie!
- 120 g kaszy pęczak
- puszka białek fasoli (ok. 250 g po odcedzeniu z zalewy)
- włoszczyzna na wywar (3 marchewki, 1/4 niedużego selera, por, 2 pietruszki)
- 2 uda z kurczaka
- kawałek boczku wędzonego lub innego mięsa, które doda wędzonego posmaku (możecie też po prostu dorzucić odkrojoną, podwędzoną skórę z boczku)
- 2 ząbki czosnku
- liść laurowy
- 2 łyżki ajwaru
- łyżka pasty chili
- 1/2 łyżki słodkiej wędzonej papryki w proszku
- łyżka słodkiej papryki w proszku
- 1/2 czerwonej surowej papryki
- 1/4 łyżki brązowego cukru
- łyżka soku z cytryny
- sól
- szczypiorek
Z warzyw i mięsa, z dodatkiem liścia, czosnku i odrobiny soli gotujemy wywar.
Odcedzamy, zachowując marchew i mięso, które dalej wykorzystamy. Do wywaru wsypujemy opłukaną kaszę i gotujemy.
Gdy kasza będzie niemal gotowa, doprawiamy ajwarem, pastą chili oraz papryką w proszku. Mój ajwar nie był pikantny niemal wcale- lepiej sprawdźcie przed użyciem, żeby nie przesadzić z pikanterią.
Dokładamy fasolę i wszystko chwilę gotujemy. Możecie nie dodawać wszystkich przypraw na raz. Dodać część i w razie konieczności doprawić później.
Pod sam koniec gotowania dorzucamy pokrojoną, ugotowaną w wywarze marchewkę oraz bardzo drobno pokrojoną surową paprykę. Marchewka jest miękka więc nie potrzebuje już obróbki cieplnej, natomiast dobrze żeby papryka pozostała chrupiąca- czyli niech nie gotuje się za długo.
Dorzucamy oddzielone od kości mięso kurczaka.
Doprawiamy cukrem.
Dolewamy nieco soku z cytryny.
Próbujemy i doprawiamy jeszcze do smaku solą i pastą chili. Podajemy posypaną szczypiorem.
O paprykowa noga!
Obiad wyszedł przepyszny. Cała rodzina zajadała, aż im się uszy trzęsły. Wiem, zawsze tak piszę… ale po prostu nieudanych kulinarnych prób raczej Wam tutaj nie prezentuję 😉 Także możecie zaufać rekomendacji i nakarmić domowników. Kiedyś usłyszałam, że mięsa z kośćmi nie powinno się podawać gościom, bo nie wiadomo jak to jeść, żeby faktycznie zjeść bez rękoczynów- a jeść rękoma podobno nie wypada, czy coś 😉 Otóż tutaj tego problemu nie będzie i śmiało możecie serwować nawet wybrednym gościom- mięso bowiem pięknie odchodzi od kości, już po jednym wbiciu widelca.
- 5 nóg kurczaka
- 1/4 szklanki oleju
- dwie łyżki słodkiej papryki
- płaska łyżeczka słodkiej wędzonej papryki
- solidna łyżka ostrej papryki
- płaska łyżeczka pieprzu
- czubata łyżka oregano
- łyżka czosnku niedźwiedziego
- płaska łyżka soli
- 2-3 łyżki ciemnego sosu sojowego
- 2 łyżki sosu Worcester
- główka lub dwie czosnku
Kurczaka oczyszczamy, myjemy suszymy. Wszystkie przyprawy mieszamy ze sobą.
Po dodaniu sosu sojowego, sosu Worcester oraz oleju powinna powstać nam dość płynna marynata, którą dokładnie pokrywamy każdy kawałek kurczaka.
Odstawiamy na minimum 2 godziny do zamarynowania. Po tym czasie układamy kurczaka na lekko natłuszczonej olejem blaszce wraz z przekrojonym w poprzek czosnkiem.
Wkładamy do piekarnika nagrzanego do 220 stopni, zmniejszając temperaturę do 170 stopni (górna i dolna grzałka). Pieczemy 1 i 10 minut. Po tym czasie zwiększamy lekko temperaturę do jakichś 190 stopni i dopiekamy kurczaka przez kolejne 15-20 minut, polewając go z wierzchu 2-3 razy wytopionym tłuszczem. Moja propozycja podania to towarzystwo ryżu i kapusty kiszonej.
